Toen De erfenis uitkwam herkende ik meteen de cover, dit boek is namelijk een enorme hype in Amerika en op booktube. In eerste instantie dacht ik dat dit boek helemaal niets voor mij was (ik dacht namelijk dat het een fantasyboek was) maar toen ik iemand om booktube de korte inhoud hoorde voorlezen wist ik dat ik dit boek absoluut moest lezen. Toch heeft het boek eventjes op mijn TBR stapel gelegen aangezien ik er geen tijd voor vrij hield. Maar eindelijk heb ik hem dan toch gelezen.

Wanneer Avery plots naar de directeur op school wordt geroepen weet ze niet wat te verwachten. Wat ze echter totaal niet verwachte was dat er plots een vreemde jongen in het kantoor staat met de mededeling dat Avery is opgenomen in het testament van de miljardair Tobias Hawthorne. Avery kent Tobias niet en snapt dan ook niet waarom zij is opgenomen in zijn testament. Tijdens het voorlezen wordt onthuld dat Avery Tobias Hawthorne zijn hele fortuin erft er is echter één voorwaarde: Avery zal 1 volledig jaar in Hawthorne house moeten wonen vooraleer zij dit fortuin erft. Het nadeel is wel dat ook Tobias Hawthorne zijn familie (die net te horen hebben gekregen dat een vreemde alles erft) in Hawthorne huis verblijft en Avery hierdoor wordt geviseerd.

De flaptekst sprak mij meteen al aan, er is namelijk al meteen een mysterie die dient te worden opgelost namelijk waarom Avery werd uitverkozen als erfgenaam. Toen iemand vertelde dat er ook doorheen het boek wat puzzels zijn die worden opgelost werd ik nog enthousiaster. Vanaf het eerste hoofdstuk werd ik al in het verhaal gezogen, de onwetendheid van alle personages zorgt ervoor dat er vanaf de eerste pagina al meteen spanning heerst. Jennifer Lynn Barnes heeft alle raadsels en puzzels zo goed neergezet dat alle puzzelstukken in elkaar passen en dit alles samen 1 geheel vormt. De lezer blijft zich doorheen het verhaal ook afvragen waar dit alles naartoe zal leiden en iedere keer wanneer ik dacht het door te hebben werd ik weer verrast door een geniale plottwist. Het einde zag ik dan ook in de verste verte niet aankomen en dit maakte het hele plaatje compleet. Hoewel het boek redelijk dik lijkt (392 pagina’s) leest het wel als een trein aangezien de hoofdstukken lekker kort zijn. De epiloog zet ook meteen de toon voor het tweede deel en ik ben aan een kant wel blij dat ik nog heb gewacht met De erfenis aangezien ik daardoor niet zo lang hoef te wachten op het vervolg.

Ik ben dan ook helemaal overtuigd door dit boek en wacht met smacht op het vervolg. Gelukkig hoeven we niet lang meer te wachten aangezien het vervolg al in september 2021 verschijnt. Als je De erfenis nog niet hebt gelezen en je houdt wel van een boek vol mysterie en raadsels dan is dit boek echt iets voor jou. Lees. Dit. Boek!