Eind vorig jaar kwamen er bij uitgeverij Samsara enkele zeer mooie prentenboeken uit waar ik wel interesse in had. Eentje daarvan was Zola heeft een olifant. De cover sprak mij direct enorm aan maar over het verhaal wist ik vrij weinig. Ik ben dan ook een persoon die graag blind in een boek stapt en zeker bij prentenboeken aangezien deze al vrij kort zijn.

“Zola heeft een olifant” gaat over een meisje (de ik-persoon). Wanneer er een nieuw buurmeisje langs haar komt wonen is zij ervan overtuigd dat ze absoluut geen vrienden wil zijn, het nieuwe buurmeisje heeft namelijk al een vriend – maar geen gewone vriend nee, haar vriend is een olifant. Dagenlang is het nieuwe buurmeisje bezig met haar olifant. Ze geeft hem eten, stopt hem in bad, speelt verstoppertje met hem, een hut bouwen en zoveel meer. Hierdoor heeft haar buurmeisje totaal geen tijd voor haar. Maar op een dag trekt ze haar stoute schoenen aan en gaat eens langs bij haar buurmeisje. Had haar buurmeisje wel een olifant?

Toen ik dit verhaal begon te lezen wist ik dus totaal niet waar het verhaal over ging. De tekeningen en de kleuren spraken mij meteen aan, de rode en gele tinten passen namelijk echt bij het ‘olifant verhaal’. Alle personages zien er ook een beetje uit als circusartiesten met de fel gekleurde wangen en felle kleuren van kledij die ze dragen. Het verhaal heeft een hele mooie betekenis waar sommige kinderen zich in zullen herkennen namelijk te verlegen zijn om vrienden te maken. Het verhaal draait ook om vooroordelen die mensen vaak maken en hoe als we deze personen beter leren kennen dit vaak niet blijkt te kloppen. Dat is een zeer mooie betekenis om al aan jongere kinderen mee te geven.

Zola heeft een olifant is dus een heel mooi prentenboek met een aantal mooie betekenissen namelijk vooroordelen hebben, nieuwe vrienden maken en verlegen zijn. Ik gaf dit boek dan ook 3,5 sterren en zal het zeker eens voorlezen aan mijn metekindje aangezien het een zeer belangrijk boek is om voor te lezen aan jonge kinderen.