Toen er bekend werd gemaakt dat Eva Burgers een Kluitman novelle zou schrijven was ik enorm benieuwd, ik las al enkele boeken van Eva Burgers dus ik was nieuwsgierig hoe ze een novelle zou aanpakken. Ik kon dan ook niet wachten tot het boek uitkwam en las het vrij snel na verschijning.

In Undercover volgen we het verhaal van Amy, wanneer zij op een avond naar huis fietst van het werk is ze getuigen van een woninginbraak. Wanneer ze stopt om alles in zich op te nemen herkent ze een van de daders, het is namelijk haar vriendje Ivar. Wanneer even later blijkt dat er een dodelijk slachtoffer is gevallen bij deze inbraak raakt Amy in tweestrijd met zichzelf. Ze is er zeker van dat Ivar nooit een dood op zijn geweten kan hebben maar wanneer alles erop wijst dat Ivar toch betrokken blijkt bij de moord is ze genoodzaakt om de politie te waarschuwen. Blijkt iedereen om haar heen gelijk te hebben over Ivar of heeft Amy’s buikgevoel toch gelijk?

Toen ik begon met lezen viel me al meteen iets op, het hoofdpersonage Amy is zeer naïef en dit vond ik op een bepaald moment wel echt storend om te lezen aangezien ze alle aanwijzingen dat Ivar gevaarlijk blijkt te zijn negeerde. Ze heeft ook totaal niet door dat de relatie die ze met elkaar hebben echt toxic is, maar dat kan wel te wijten zijn aan haar leeftijd of dat liefde blind maakt. Dit boek was zeker spannend aangezien Amy geleidelijk aan het raadsel weet te ontknopen, alle scènes tot aan de bekendmaking van de dader vond ik dan ook wel goed opgebouwd. Vanaf de helft ongeveer had ik wel een vermoeden van de dader en dit bleek uiteindelijk ook te kloppen. Het einde vond ik dan ook niet zo goed opgebouwd en zou ik eerder abrupt noemen. Dit vind ik soms wel jammer aan de Kluitman novelles aangezien de auteurs maar een beperkt aantal pagina’s hebben om hun verhaal in uit te leggen en dat dan vaak het begin zeer goed is opgebouwd maar het naar het einde toe het verhaal meestal rommelig wordt afgerond.

Undercover is dus zeker niet een van mijn favoriete Kluitman novelles maar is zeker wel een tof boek voor de doelgroep, ik denk dat deze doelgroep deze schoonheidsfoutjes ook wat rapper door de vingers zullen zien en het wel een zeer spannend boek zullen vinden. Ik hoop dan ook dat Eva Burgers vooral langere boeken blijft schrijven omdat ze hier geen beperkt aantal pagina’s krijgt opgelegd en zo wel het einde netjes kan afwerken. Hoewel dit boek voor mij dus een misser was kijk ik wel nog steeds uit naar de andere novelles aangezien iedere auteur er natuurlijk een eigen twist aan geeft.