Vandaag is het weer mijn beurt in een blogtour. Deze keer doe ik mee aan de blogtour van Monica Haak haar nieuwste boek genaamd De pijn die wij verbergen. Ik was erg benieuwd naar dit boek aangezien het over pesten gaat en dit wel een onderwerp is wat ik zelf ook ooit heb meegemaakt en wat me dus wel nauw aan het hart ligt.

In De pijn die wij verbergen volgen we het verhaal van de beste vrienden Fleur en Matt. Fleur leeft voor het theater en het is dan ook haar grootste droom om een hoofdrol in de schoolmusical te bemachtigen. Maar deze kans lijkt uit haar handen te glippen wanneer de nieuwe vriendin van Matt op het toneel verschijnt. Wanneer ze plots ook gemene berichten krijgt en wordt bedreigd durft ze niemand meer te vertrouwen. Matt de beste vriend van Fleur heeft zijn handen vol aan de drama tussen zijn beste vriendin en zijn vriendin Vanessa, hij staat continu tussen twee vuren en alsof dat alles nog niet genoeg is loopt de spanning bij hem thuis ook hoog op rond de keuze van zijn nieuwe studie.

Toen ik las dat dit boek over pesten zou gaan was ik dus erg nieuwsgierig naar hoe Monica Haak dit onderwerp zou verwerken in haar boek. Ik vond haar vorige boek Voor verdriet heeft niemand tijd wel leuk maar niet echt een wauwfactor hebben maar na het horen van de lovende reacties op dit boek wakkerde dit mijn nieuwsgierigheid enkel nog meer aan. Ik begon dan ook met een dubbel gevoel te lezen, enerzijds zonder te hoge verwachtingen maar anderzijds ook wel met bepaalde verwachtingen door de lovende recensies. Vanaf het begin vond ik bepaalde situaties wel redelijk voorspelbaar en kon ik dus al enkele dingen raden die pas later in het boek werden bevestigd maar aangezien dit over enkele subplots ging tilde ik hier niet zo zwaar aan en vond ik het boek wel nog steeds vlot lezen. Het uiteindelijke einde had ik wel niet geraden waardoor dat wel als een verrassing kwam wat ik ook wel goed gedaan vond. Monica Haak heeft het thema pesten wel goed aangepakt zonder al te dramatisch te zijn wat ik vaak in andere boeken rond hetzelfde thema wel ervaar dat er dan te veel drama is. Ik snap waarom mensen die dit boek al hebben gelezen het een emotionele rollercoaster vinden en ik snap dat het voor bepaalde mensen echt kan binnenkomen. Echter heb ik niet echt moeten wenen maar had ik vooral wel met beide hoofdpersonages te doen op sommige momenten.

De pijn die wij verbergen was dus zeker wel een leuk boek wat vlot las en bepaalde diepere thema’s durft aan te kaarten. Bij mij kwam het precies iets minder binnen dan bij anderen die het boek al hebben gelezen maar ondanks dat vind ik het boek wel nog steeds sterk.