Vandaag is het weer tijd voor een blogtour. Deze keer doe ik mee aan de blogtour rond het boek Sweet home Carolina geschreven door Debra Eliza Mane en Olivia Hill. Een boek met een prachtige herfstcover waar je meteen mee in de herfststemming geraakt.

April heeft van een van haar grootste hobby’s haar beroep gemaakt, ze is namelijk hondenuitlaatster. Hierdoor kan ze dagelijks met de honden de bossen in trekken en gaat ze dagelijks naar het landgoed van haar grootouders. Tussen de bomen en bij haar grootouders kan April al haar gevoelens loslaten en helemaal tot rust komen. Totdat er plots een vreemde man op het terrein staat. Austin is makelaar en denkt eindelijk de klus van zijn leven te hebben gevonden, er staat namelijk een prachtig landgoed te koop (ofja dat denkt hij toch). Wanneer hij voor zijn eerste bezoek naar het landgoed trekt staat er plots een mysterieuze vrouw voor hem.

Toen ik zag dat er een nieuw boek uitkwam van Debra Eliza Mane was ik meteen enorm enthousiast. Ik heb haar Twin Bridges reeks verslonden en kon dan ook niet wachten totdat ik dit boek mocht lezen. De cover straalt de herfst uit en zorgde ervoor dat ik helemaal in de stemming raakte, een boekje met een heerlijk kopje thee onder een deken, niets is beter voor een heerlijk gepland leesavondje. Ik begon dit boek vol goede moed en was ook benieuwd om de schrijfstijl van Olivia Hill te leren kennen aangezien dit haar debuut is. Net zoals in de Twin Bridges reeks volgen we dit boek vanuit 2 perspectieven. Dit zorgt ervoor dat we beide personages iets beter leren kennen en dat het boek ook vlot leest. Omdat we vaak wisselen van personage zijn de hoofdstukken ook erg kort waardoor je door het boek heen vliegt.

Echter had ik niet echt een klik met de personages. Hoewel we beide hun verhaal volgde zat er geen goed evenwicht tussen de personages. Ik kreeg namelijk over April heel veel achtergrondinformatie maar dat van Austin bleef redelijk vlak en duurde lang voordat hij zich openstelde. Hierdoor kwam hun relatie niet zo hard binnen zoals ik gewend ben van Debra Eliza Mane haar andere boeken.

Ik verheugde me enorm op dit boek, de cover zag er prachtig uit en eindelijk kon ik nog eens een boek lezen van Debra Eliza Mane. Maar helaas was dit niet zo’n hoogvlieger voor mij en bleef ik met een vreemd gevoel achter. Hoewel het zich naar het einde toe wel terug heeft weten op te pakken vond ik 2/3de van het boek redelijk vlak. Toch is het zeker een aangenaam boek om te lezen, zeker nu de dagen beginnen te korten is dit een leuk boek om te lezen onder de deken met een heerlijke mok thee. Ik ben nog steeds erg benieuwd naar wat Debra Eliza Mane in de toekomst zal neerpennen en tot dan moet ik misschien maar eens mijn favoriete serie van haar herlezen.