Na mijn re-read van De Hongerspelen moest ik gewoon verder met deel 2. Toen ik deze trilogie voor het eerst las in 2012 was Vlammen absoluut mijn favoriet dus ik was dan ook zeer benieuwd of dit nog steeds zo is. Opgelet, dit is een vervolgdeel in een serie dus deze recensie kan spoilers bevatten.

In Vlammen gaat het verhaal van Katniss verder. Na de hongerspelen gaan Katniss en Peeta op hun overwinningstour doorheen alle districten van Panem maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Hoewel ze de spelen dan wel hebben gewonnen komt het hele land stilaan in opstand door de gevolgen van hun overwinning. Maar wil Katniss wel het gezicht zijn van een revolutie? President Snow bedreigt Katniss en zegt dat ze deze opstand moet tegen houden, hoe? Ze moet hem en zo ook het hele land laten geloven dat wat ze in de arena heeft gedaan een daad uit ware liefde was. De spanning stijgt wanneer ook de kwartskwelling nadert. En die kwartskwelling kan wel eens voor heel wat oproer zorgen…

Toen ik begon met lezen viel mij meteen al iets op wat ik mij niet herinnerde, het duurt namelijk redelijk lang (ongeveer 2/3de van het boek) eer de 75ste hongerspelen plaatsvind en wanneer bekend gemaakt wordt dat oud-winnaars terug moeten keren naar de arena. In mijn herinnering bleek dit veel sneller te gaan maar dat had ik dus duidelijk mis. De reden waarom Vlammen altijd mijn favoriete boek in deze serie was is omdat de relatie tussen Peeta en Katniss doorheen dit boek uitgroeit tot iets echt en omdat deze arena zo goed is gebouwd. Suzanne Collins heeft haar creativiteit de vrije loop laten gaan en er echt een meesterwerk van gemaakt met plottwists die je niet ziet aankomen. Je voelt doorheen het boek (en ook zeker naarmate het einde nadert) dat er iets staat te gebeuren, je weet alleen nog niet wat. Het einde komt dan ook zo onverwacht dat de lezer een echte shock beleeft. Omdat ze de arena ingaan met andere hongerspelen winnaars weet je ook totaal niet wat er op het punt staat om te gebeuren zodra ze de arena instappen. Omdat ook dit deel weer heel spannend is lees je dit boek in no time uit aangezien je absoluut MOET weten wat er gaat gebeuren en je wilt weten wie deze arena overleeft. Als je bij de laatste 50 pagina’s bent kan je dan ook niet anders dan op het puntje van je stoel zitten van spanning en die laatste pagina’s in één ruk uit te lezen. En de laatste zin doet je verlangen naar meer. Hoewel er in dit boek wat meer politieke factoren ter sprake komen stoort dit geen minuut aangezien je wilt weten waar deze opstand toe leidt.

Vlammen heeft mij tijdens deze re-read dan ook weer omver weten te blazen en ik weet nu al dat dit deel absoluut mijn favoriete deel in deze reeks zal blijven omdat Collins dit verhaal zo goed heeft weten op te bouwen en de arena in dit deel gewoon spectaculair is! Na deze re-read en die laatste zin ben ik ook helemaal klaar om in het derde deel te beginnen en te kijken hoe Suzanne Collins deze serie tot een einde weet te breien.