In het Schotse dorp White Cairns Village hebben de bewoners allemaal hun eigen zorgen. Een van die bewoners is Fiona, een vrouw die van tegenstellingen aan elkaar hangt. Na een paar maanden thuis te hebben gezeten, begint ze weer op haar werkplek: de White Cairns skischool. Een sneeuwstorm en een vermist kind dwingen haar om haar angsten onder ogen te komen.

Ook de rest van het dorp maakt zich op om zaken recht te zetten met andere bewoners die al langere tijd scheef liepen.

In dit boek komen veel verschillende personages aan bod die allemaal op een bepaalde manier aan de skischool verbonden zijn. Het verhaal wordt dan ook verteld vanuit deze verschillende perspectieven. De snelle wisselingen hierin zijn niet vervelend, wel dat de wisselingen plaatsvinden zonder dat een witregel de perspectieven op een prettige manier scheidt. Dat maakte dat ik soms twijfelde of ik van perspectief wisselde of dat twee personages in één situatie zaten.

Uiteindelijk raakte ik redelijk snel gewend aan de wisselende perspectieven waardoor het verhaal sneller leest. Het leuke aan dit verhaal vond ik dat iedereen op dezelfde dag iets meemaakt en iedereen elkaar kent. Geen ingewikkelde of zware thema’s die de boventoon voeren, maar licht verwerkt het in het verhaal. Dat maakt dat dit boek prima te lezen is op een fijne winterse dag.

De sfeer in dit boek is goed voelbaar en prettig. Hoewel kerst niet echt een rol speelt, word je wel meegenomen op de zeer besneeuwde skipiste. Een aankomende sneeuwstorm maakt dat iemand zoek raakt op de piste en medewerkers, maar ook jij als lezer, in spanning afwachten of alles goed komt. Zelf ben ik niet zo van de sneeuw en skiën kan ik niet, maar dit boek heeft mij een paar leuke leesuren opgeleverd.

Vang me op is het eerste deel in de serie ‘Liefde in de sneeuw’, dus ongetwijfeld worden andere delen ook vertaald naar het Nederlands. Ik kijk er naar uit! Als je zin hebt in een heerlijk winters en ook wel liefdevol verhaal, dan is dit een fijn boek om te lezen.