Vandaag mag ik weer meedoen aan een blogtour. deze keer rond het nieuwe boek van Lily Frank genaamd Trammelant op Texel. Een boek waar ik na haar laatste boek erg nieuwsgierig naar was.

In Trammelant op Texel volgen we het verhaal van Kitty. Door enkele gebeurtenissen op haar werk zit ze thuis met een burn-out. Om haar lichaam de rust te bieden die ze nodig heeft en eens volledig te kunnen ontstressen lijkt het haar een goed idee om een weekje naar Texel te gaan. Maar wanneer ze onderweg plots een collega tegen komt komen alle gevoelens van op haar werk terug bovendrijven. Kan deze vakantie Kitty helpen om van haar burn-out af te geraken of is de vakantie gedoemd om te mislukken?

Ik vond Lily Frank haar vorige boek #Ikdatethuis echt heel leuk. Hierdoor was ik ook nieuwsgierig naar haar nieuwste boek waardoor ik mij meteen inschreef voor de blogtour. Toen ik het pakketje opende zag ik meteen de mooie cover. We zien op de cover enkele elementen die te maken hebben met het strand van Texel maar door de gele kleur nijgt het wel meer naar een zomers boek terwijl het zich in de herfst afspeelt. Maar dit weet Lily Frank wel ruimschoots goed te maken met de mooie beschrijvingen van Texel, hierdoor kreeg ik zelf zin om eens hier een weekendje te vertoeven. Het boek bespreekt een zwaar onderwerp namelijk een burn-out en de gevolgen hiervan. Ik vond het goed dat Lily Frank haar eigen ervaringen wilde delen in dit boek om zo ook mensen te informeren over wat een burn-out nu precies is en wat de gevolgen hiervan kunnen zijn. Toch denk ik dat dit onderwerp voor iedereen persoonlijk is (of je nu al eens een burn-out hebt gehad of niet) waardoor je je zeker niet hoeft te spiegelen aan het hoofdpersonage.

Ik vond Kitty in het begin een nogal zeurderig personage, dit vooral ook door haar naïviteit doorheen het boek waardoor ik totaal geen klik met haar had. Dit heeft ook niet te maken met dat ze een burn-out heeft maar gewoon met hoe het personage werd neergezet. Dit boek is een bundeling van 3 aparte novelles en dat kon ik als lezer wel merken doorheen het boek. Er gebeurden namelijk iets te veel toevalligheden te kort op elkaar waardoor het boek ook vaak in herhaling viel. Dit vond ik wel jammer aangezien dit me wel wat uit mijn leeservaring haalde. Ik lastte dan zelf ook enkele pauzes in omdat het boek mijn aandacht niet echt vast wist te houden tijdens het lezen. Dit vond ik wel jammer aangezien ik haar vorige boek echt top vond.

Met Trammelant op Texel durft Lily Frank wel een moeilijker onderwerp neer te zetten wat tot op de dag van vandaag wel nog steeds een taboe is. Maar helaas vond ik de uitwerking iets minder. Naar de toekomst toe geef ik Lily Frank zeker nog een kans (aangezien ik mijn mening niet drastisch wil veranderen op basis van 1 minder leuk boek)