Movie review: Twilight
Na mijn reread van Twilight werd het ook weer eens tijd om me op de films te storten en zo te kijken hoe deze zijn in vergelijking met de boeken. Beginnen doen we natuurlijk met Twilight en zoals ieder begin van een movie franchise is het eerste deel vaak redelijk cringe aangezien de personages nog jong zijn en ze doorheen de franchise groeien. Twilight is hier dan zeker ook geen uitzondering op.
In Twilight volgen we het verhaal van Bella. Wanneer haar moeder met haar vriend tijdelijk moet verhuizen besluit Bella om bij haar vader in het regenachtige Forks in te trekken. Hier ontmoet ze Edward, een ongelofelijk knappe jongen met een mysterieus kantje. Bella probeert erachter te komen wat Edward te verbergen heeft, maar is ze wel klaar voor de waarheid?
Net zoals de boeken zijn de films van de Twilight franchise geen hoogstandje. De manier waarop het gefilmd is is niets vergeleken met de kwaliteit films die we zoals de dag van vandaag kennen. Maar voor een film uit 2008 hebben ze wel de vibe van het verhaal heel goed weten weer te geven op het scherm. De hele film heeft een donker kantje wat perfect past bij het verhaal en de setting net zoals Stephanie Meyer dit in haar boeken heeft weten te benadrukken. Hoewel het ook niet het beste acteerwerk is heeft deze verfilming wel de nodige verslaafdheidsfactor. Ik vergelijk deze reeks dan ook graag met een koekje, eentje is geentje en voordat je het weet heb je heel de filmreeks gebingewatched. Er zijn wel duidelijk 2 scenes die er voor mij persoonlijk uit springen en dat zijn de scène in de balletzaal (ook een van mijn favoriete uit het boek aangezien het zo spannend is) en de scène op het schoolbal. Deze scènes vond ik wel heel goed gefilmd zeker voor de tijd waarin het werd gefilmd.
Twilight is dan ook zeker wel een film dat ik meerdere malen nog eens opnieuw opzet aangezien het pure nostalgie is en het stiekem ook wel een guilty pleasure is. Ondanks het soms wat cringy acteerwerk is het nog steeds een goede film waar men al dan niet eens mee kan lachen omdat het zo cringe is met momenten. Toch vind ik dit een goede boekverfilming aangezien ze redelijk bij het originele verhaal zijn gebleven (buiten natuurlijk enkele details).
