Na de onverwachte dood van haar vader verhuist de achttienjarige Layken met haar moeder en broer van Texas naar Michigan. Layken had nooit gedacht dat ze op haar eerste dag daar halsoverkop verliefd zou worden. En dat deze liefde met dezelfde intensiteit zou worden beantwoord. Layken en Will hebben grote en heftige gevoelens voor elkaar en zijn enorm gelukkig – drie dagen lang. Maar dan doen ze een schokkende ontdekking…

Toen ik zag dat Colleen Hoover haar debuutreeks vertaald werd was ik enthousiast maar ergens ook wat terughoudend. Hoewel Colleen Hoover enkele van mijn favoriete boeken heeft geschreven zijn er zeker ook boeken van haar wat ik niet zo goed vond. Maar toch was ik nieuwsgierig naar het verhaal waarmee het voor Colleen Hoover allemaal begon.

Slammed begint meteen al erg dramatisch. Het hoofdpersonage is nog maar net 18 en door haar gedachten te lezen voelt het verhaal ook wel erg jong. Zoals de flaptekst al laat weten is er in dit boek sprake van instalove, een trope waarvan ik niet meteen enorm enthousiast word. Ongeveer een kwart in het verhaal wordt er nog een trope onthuld waar ik het normaal erg moeilijk mee heb maar in dit boek stoort het mij niet zo hard. (zie spoiler om te zien over welke trope het gaat)

Ondanks dat ik het verhaal niet wauw vond heeft Colleen Hoover toch iets wat ervoor zorgt dat ik wil blijven lezen. Het verhaal werd naar het einde toe wel iets beter maar het gepingpong tussen de twee hoofdpersonages vond ik regelmatig wel storend. Wat ik wel erg goed vond gedaan bij deze vertaling is dat de poëzie stukken zowel in het Engels als in het Nederlands staan weergegeven, zo kan je bij het Engels af en toe spieken naar de feeling van de gedichten en door ze te lezen in het Nederlands ze volledig begrijpen. Dit boek had perfect een standalone kunnen zijn aangezien het verhaal afgerond voelt op het einde. Dus ik ben benieuwd naar de andere delen om te zien hoe het verhaal verder gaat, wel hoop ik dat de volgende delen niet een dramatische kopie zijn van dit deel.

Slammed is dus zeker niet mijn favoriete Colleen Hoover maar voor haar debuut te zijn was het wel een oké boek. Ik ga dan ook meteen verder in deel twee.